Mononukleoza to zakaźna choroba, często nazywana chorobą pocałunków. Wynika to z faktu, że do zakażenia dochodzi przez kontakt ze śliną chorej lub zakażonej osoby. Może być to zatem zarówno pocałunek, lecz również picie z tej samej butelki lub szklanki czy dzielenie się pożywieniem. Mononukleoza najczęściej dotyka dzieci i młodzież, jednak występuje także u dorosłych.
Spis treści
Czym jest mononukleoza?
Mononukleoza jest chorobą wywoływaną przez wirusa Epsteina-Barr (EBV). Wirus zaliczany jest do tak zwanych herpeswirusów. Wirus ten jest w stanie wniknąć przez błonę śluzową gardła i zaatakować limfocyty B. Pozostaje tam w postaci latentnej, czyli utajonej. Oznacza to, że wówczas nie rozwija się oraz nie wywołuje objawów choroby, tym samym może okresowo prowadzić bezobjawowo reaktywację zakażenia. Nierzadko dochodzi do sytuacji, kiedy wirus jest wydzielany w ślinie do końca życia danego organizmu.
Do zakażenia dochodzi najczęściej w wyniku kontaktu bezpośredniego ze śliną osoby chorej. Tym samym zagrożeniem może okazać się pocałunek, korzystanie z tych samych szklanek, sztućców czy też picie z tej samej butelki. Mononukleoza spotykana jest na całym świecie. Najczęściej przenosi się właśnie przez ślinę. Jednak ryzyko mogą stanowić również przeszczepy narządów, transfuzja krwi czy przeszczep szpiku. Warto poznać zagrożenie, jakie powodować może mononukleoza i objawy dla niej charakterystyczne.
Charakterystyczne objawy mononukleozy
Do pierwszych objawów mononukleozy może dojść w ciągu 30 do 50 dni od zakażenia. Natomiast w przypadku dzieci poniżej 10. roku życia bardzo często odnotowuje się przebieg choroby skąpoobjawowej. Zaś zachorowania u dorosłych oraz nastolatków mają charakter pełnoobjawowy. Są to przede wszystkim:
- uczucie osłabienia,
- bóle mięśniowe i stawowe,
- zmęczenie,
- brak łaknienia.
Jak postępuje zakażenie?
W następnym etapie zakażenia pojawić się może wysoka gorączka, która utrzymywać się może nawet powyżej 10 dni. Dochodzi także do zapalenia gardła oraz migdałków podniebiennych. W takiej sytuacji występuje bardzo silny ból gardła, zatkany nos oraz trudności w przełykaniu. Następnym bardzo charakterystycznym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych oraz śledziony. Ból gardła może być silny i towarzyszy gorączce. Jest on związany przede wszystkim z rozwijającymi się procesami zapalnymi, jakie występują w obrębie błony śluzowej migdałków i gardła.
Wówczas migdałki pokrywają się tak zwanym biało-szarym nalotem. Natomiast między podniebieniem miękkim i twardym nierzadko występują nieduże wybroczyny. Węzły chłonne są bolesne, przesuwalne oraz mogą mieć rozmiar ziarna fasoli. W przypadku dzieci dochodzić może do wystąpienia objawów Glanzmana. Jest to obrzęk powiek, łuków brwiowych oraz nasady nosa. U dorosłych oraz nastolatków nierzadko występuje również biegunka. Niekiedy obserwowane są także wysypki skórne oraz inne zmiany skórne, które mają charakter plamisty. Objawy kliniczne mogą utrzymywać się około 16 dni. Natomiast powrót do pełnego zdrowia i kondycji organizmu jest procesem stosunkowo powolnym.
Najnowsze komentarze