Szacowany czas czytania artykułu: 3 minut

Rodzicielstwo bliskości przewiduje spanie dziecka razem z rodzicami. Oczywiście, do czasu pierwszych urodzin malucha, jest to rzecz naturalna, a czasem wręcz wskazana – patrząc chociażby na bezpieczeństwo. Okazuje się jednak, że coraz częściej dzieci kilkuletnie albo już te w wieku szkolnym nie chcą spać samodzielnie. O ile wieczorne usypianie, czytanie bajek i kojące rozmowy nie są żadnym problemem, tak starszak, który nie jest w stanie spać w swoim pokoju, może skutecznie zaburzyć funkcjonowanie całej rodziny.

Dlaczego dziecko nie chce spać samo?

Być może czegoś się boi, a we własnym pokoju nie czuje się bezpiecznie. Dziecko może być też zwyczajnie przyzwyczajone do spania z rodzicami, więc trudno mu z dnia na dzień “przestawić się” na zasypianie samodzielnie. Zadaniem rodziców jest przygotowanie przytulnej strefy snu i wprowadzanie pociechy w sytuację samodzielnego spania krok po kroku. Pamiętajmy, że potrzeby dzieci są różne: czasem wystarczy przytulenie przez rodzica, innym razem lampka nocna zapalona przez całą noc.

Jeśli problem pomimo to się przedłuża, można skorzystać z rady specjalisty. Wystarczy w wyszukiwarkę wpisać hasło typu “psycholog dziecięcy Kraków“, by znaleźć eksperta, który pozytywnie wpłynie na komfort snu wszystkich domowników.

Wybudzanie się dziecka

Twoje dziecko budzi się nawet kilka razy w nocy? Przyczyn zaburzeń snu może być wiele. Eksperci potwierdzają, że najczęściej dochodzi do przebodźcowania malucha, z czym związek bardzo często mają nowoczesne technologie. Właśnie dlatego, przynajmniej godzinę przed zasypianiem, dziecko nie powinno oglądać telewizji, grać na komputerze ani sięgać po smartfona.

Wybudzanie może mieć również związek z lękami: jeśli to one są problemem, dziecko śpi niespokojnym snem i budzi się od razu, kiedy tylko rodzic chce opuścić jego pokój. Najważniejsze to znaleźć przyczynę – ta może być skutecznie wyeliminowana przy pomocy profesjonalnej terapii, prowadzonej przez doświadczonego psychologa dziecięcego.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt. Czy wiesz, że na sen Twojego dziecka ogromny wpływ ma codzienna dieta? Niedobory witamin z grupy B, D, E, niedobory żelaza, magnezu, wapnia, melatoniny: wszystko to może wpływać na niewysypianie się i nocne budzenie się dziecka. Warto więc upewnić się, czy codzienna dieta dziecka dostarcza mu odpowiednio dużo witamin i minerałów i, ewentualnie, zabrać je na badania krwi, które pozwolą to potwierdzić.

Lęki nocne

Lęki nocne występują w wyniku nadmiernego pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego podczas spania. Są swoistym atakiem paniki wiążącym się z silnymi reakcjami (np. wybudzeniem się i głośnym krzykiem), który pojawia się, kiedy następuje zmiana fazy snu. Najczęściej pojawiają się one 2-3 godziny po zaśnięciu. Występują najczęściej u kilkulatków, najczęściej u chłopców, i zanikają samoistnie w wieku szkolnym. Trzeba przyznać, że chociaż nie są szkodliwe, a samo dziecko rano nie pamięta nawet swojej nocnej aktywności, to jednak dla rodziców sytuacje związane z lękami nocnymi nie są przyjemne i wywołują spory niepokój.

Jak rozpoznać lęki nocne u dziecka? Nie jest to trudne, bo ataki mogą przypominać sceny z horroru. Dziecko krzyczy i płacze, patrzy pustym wzrokiem, rzuca się na łóżeczku i wygina, jego oddech jest mocno przyśpieszony, a tętno szybsze, maluch nadmiernie się poci. Taki atak może trwać od kilku minut do nawet kilku godzin, a jedynym obowiązkiem, jaki mają wówczas opiekunowie, to zabezpieczenie otoczenia, by dziecko nie zrobiło sobie krzywdy.